જ્ઞાનનું દ્વૈત અને ભક્તિનું અદ્વૈત

 ‘જાણવું’ અને ‘પામવું’ એ બે વચ્ચે ઘણું મોટું અંતર હોય છે. આ બંને તદ્દન ભિન્ન ક્રિયા છે. જાણવું એ વ્યક્તિને માત્ર બાહ્ય રૂપ સુધી પહોંચાડે છે, જ્યારે પામવું એ વ્યક્તિના ભીતર સાથે એકરૂપ બને છે. ભક્તિના જુદા જુદા પ્રકારોનું ઊંડું જ્ઞાન માનવીને ભક્ત નહીં બનાવે. ઈશ્વરના સ્વરૂપ વિશેના ગહન સિદ્ધાંતોની જાણકારી એને ઈશ્વર નહીં બનાવે.... Continue Reading →

તમારી એક્સટ્રા ઊર્જા

તમે ચમત્કાર સર્જી શકો છો. એ ચમત્કાર સર્જવાની શક્તિ પણ તમારામાં નિહિત છે, કારણ કે વ્યક્તિની ભીતરમાં એની પ્રબળ ઊર્જાનો એક મહાન સ્રોત વહેતો હોય છે. આ એક એવી શક્તિ છે કે જે વ્યક્તિ પાસે એની શક્તિ કરતાં વધુ શક્તિશાળી કાર્ય સાકાર કરાવે છે. આ એક એવી શક્તિ છે કે જે કાર્ય કરવાની શક્યતા લાગતી... Continue Reading →

વિચારનું યોગ્ય આયોજન

જીવનવિકાસ માટે જ નહીં, કિંતુ જીવનની પ્રત્યેક પ્રવૃત્તિ માટે સૌથી મહત્ત્વની બાબત હોય તો તે વિચારનું યોગ્ય ‘આયોજન’ છે. કેટલીક વ્યક્તિ સતત વિચાર કર્યા કરતી હોય છે. એના મનમાં એક વાત પેસી જાય, પછી એ વાતને એ ક્ષણમાત્ર પણ ભૂલી શકતો નથી. એ વાત કે એ ઘટના એના મનનો સતત પીછો કરે છે, જ્યારે કેટલીક... Continue Reading →

મન અને મૌન

આ ક્ષણે તમારું મન ક્યાં છે ? અને એ વિશે વિચારીશું તો ખ્યાલ આવશે કે વર્તમાનમાં ભલે કોઈ ક્રિયા કરતા હોઈએ, પરંતુ મન તો ભૂતકાળની દુનિયામાં કે ભવિષ્યની કલ્પનામાં ડૂબેલું હોય છે. મનને ભૂતકાળમાં બનેલી કોઈ ઘટના ઘેરી વળી હોય છે, મનમાં જડાઈ ગયેલો દુઃખદ પ્રસંગ એને યાદ આવતો હોય છે. આમેય માનવી પોતાના મન... Continue Reading →

પ્રેમનો પ્રત્યુત્તર

પ્રેમનો પ્રત્યુત્તર આપતાં આવડે છે ખરું ? જગતમાં પ્રેમના અનેક પ્રકાર છે, પરંતુ એ પ્રેમનો અનુભવ કરનાર તમારા પ્રેમનો પ્રત્યુત્તર કઈ રીતે પાઠવે છે ? કેટલાક અન્યના પ્રેમનો સ્વીકાર કરે છે, પણ એના જવાબમાં સાવ નિરુત્તર રહે છે. મોટો ભાઈ નાના ભાઈ પર સ્નેહ વરસાવે, પણ એને નાનો ભાઈ એની ફરજ સમજીને એનો કોઈ પ્રત્યુત્તર... Continue Reading →

સાધુનું સહુથી મોટું ધન સંતોષ છે !

આર્યસમાજના સ્થાપક, વેદોના ગહન અભ્યાસી, અગ્રણી સમાજસુધારક અને મહાન દેશભક્ત સ્વામી દયાનંદ સરસ્વતી એક વાર ઉદેપુરમાં આવ્યા. ઉદેપુરના રાણાએ સ્વામીજીનું ભવ્ય સ્વાગત કર્યું. તેઓ સ્વયં સ્વામી દયાનંદ સરસ્વતીનાં વ્યાખ્યાનોમાં નિયમિત રૂપે ઉપસ્થિત રહેતા અને ધીરે ધીરે એમના વિચારોથી પ્રભાવિત થવા લાગ્યા. વેદોનું શિક્ષણ, અસ્પૃશ્યોનો ઉદ્ધાર અને નિર્ધનોને સહાય કરવાની સ્વામી દયાનંદ સરસ્વતીની હાકલ એમને સ્પર્શી... Continue Reading →

મહેલ સમૃદ્ધ થયો અને પ્રજા કંગાળ બની !

પ્રાચીન સમયમાં અશ્વિની દત્ત નામનો રાજા રાજ્ય કરતો હતો. આ રાજાને એના મહેલ પ્રત્યે અતિ મોહ હતો. બસ, રાતદિવસ પોતાનો મહેલ વધુ ને વધુ ભવ્ય કેમ બને તેવો પ્રયાસ કરતો. કીમતી રાચરચીલા અને આભૂષણોથી મહેલને કઈ રીતે શણગારવો એની જ ચિંતા કરતો હતો. કોઈ આગંતુક મહેલમાં આવે, તો પહેલાં એને પોતાનો ભવ્ય મહેલ બતાવતો અને... Continue Reading →

તેં મારી વર્ષો જૂની સૂગ પળવારમાં ઓછી કરી નાખી !

ગુજરાતના આધુનિક સંત અને સમાજનાં અનેકવિધ ક્ષેત્રોમાં મહાન કાર્યો માટે સહુને પ્રેરનાર પૂજ્ય શ્રી મોટા સૂરતના માર્ગ પરથી એક દિવસ નમતા પહોરે પસાર થતા હતા, ત્યારે નજીકના મકાનના બીજા માળ પરથી એક સ્ત્રીએ અજાણતાં જ એઠવાડ ફેંક્યો. પૂજ્ય મોટાએ ઉપર નજર કરી, તો બાલ્કનીમાં એક સ્ત્રી ઊભી હતી અને એના હાથમાં વાસણ હતું. પૂજ્ય મોટાનાં... Continue Reading →

શત્રુને મિત્ર માને, તે સરદાર

૧૯૪૮માં દિલ્હીની મેઇડન હોટલમાં મુંબઈ નગરપાલિકાના અગ્રણી કૉંગ્રેસી નગરસેવક નરીમાને સરદાર વલ્લભભાઈ પટેલને હોટલમાંથી ફોન કરીને મુલાકાત માગી. આ નરીમાનને કારણે સરદાર પટેલ પર ઘણા ગેરવાજબી આક્ષેપો થયા હતા. મુંબઈનાં અખબારોએ પણ નરીમાનની તરફદારી કરીને સરદાર પટેલ પર આરોપોનો ધોધ વરસાવ્યો હતો. કોઈએ તો સરદાર પર એવો આરોપ મૂક્યો કે તેઓ તેજસ્વી વ્યક્તિઓની રાજકીય કારકિર્દીના... Continue Reading →

ક્યારેય ભિક્ષા મળતી નથી, છતાં રોજ કેમ આવો છો ?

મધુર વાણી, હસતો ચહેરો અને ગહન જ્ઞાનને કારણે આખું ગામ એ સંત ક્યારે પોતાને ઘેર ભિક્ષા લેવા પધારે, એની પ્રતીક્ષા કરતું હતું. સંત ભિક્ષા લેવા આવે અને જે કંઈ મળે, તેનો સહજભાવે સ્વીકાર કરીને આશીર્વાદ આપતા. ગ્રામજનો એમને ભિક્ષા આપીને પોતાની જાતને ધન્ય માનતા હતા. પરંતુ આ ગામમાં એક વ્યક્તિ સ્વભાવે અતિ વિચિત્ર હતી. એને... Continue Reading →

તમારી દુઆથી મારું કુટુંબ સલામત છે !

સદાબહાર ગીતોના ગાયક અને ઉમદા અભિનેતા તરીકે દેશભરમાં પ્રસિદ્ધ કુંદનલાલ સહગલ દિલ્હીમાં એક કાર્યક્રમ આપી રહ્યા હતા. વિશાળ સભાગૃહમાં કલારસિકો પોતાના આ પ્રિય ગાયકને સાંભળવા માટે મોટી સંખ્યામાં એકત્રિત થયા હતા. સહગલ મંચ પર આવ્યા અને ગીતનો પ્રારંભ કર્યો. એમનું પ્રથમ ગીત પૂર્ણ થયું કે તરત જ કાર્યક્રમના યોજક સહગલ પાસે દોડી આવ્યા અને એમના... Continue Reading →

મારા જીવનનો આવશ્યક સામાન સાથે લીધો હતો !

એકાએક અણધારી આફત ઊતરી આવી. પ્રવાસીઓને લઈને સમુદ્રમાં જતા જહાજમાં કાણું પડ્યું અને દરિયાનું પાણી એમાં ભરાવા લાગ્યું. મુસાફરો ગભરાઈ ગયા. બધા પોતાનો જરૂરી સામાન બાંધવા લાગ્યા અને જો જહાજમાં વધુ પાણી ભરાઈ જાય, તો સમુદ્રમાં કૂદી પડવાની તૈયારી કરવા લાગ્યા. કોઈએ પોતાની પાસેની સુવર્ણમહોરો બાંધી લીધી, તો કોઈએ કીમતી વસ્ત્રોનું પોટલું બાંધ્યું. જહાજના કપ્તાને... Continue Reading →

મને આપેલી ગાળો નિરર્થક નથી !

વિહાર કરી રહેલા બૌદ્ધ ભિખ્ખુ બોધિધર્મ પોતાના શિષ્યો સાથે એક ગામમાં પહોંચ્યા. ગ્રામજનોએ ભાવપૂર્વક બૌદ્ધ ભિખ્ખુ બોધિધર્મનો આદરસત્કાર કર્યો અને આખા ગામમાં કોઈ મંગલ પ્રસંગ હોય એવું વાતાવરણ સર્જાઈ રહ્યું. સહુ કોઈ ભિખ્ખુ બોધિધર્મનાં ઉપદેશવચનોનું શ્રવણ ક૨વા માટે આતુર હતા, તેથી એમની આજુબાજુ બેસી ગયા. ભિખ્ખુ બોધિધર્મએ સરળ ભાષામાં હૃદયસ્પર્શી રીતે ઉપદેશ આપ્યો અને ગ્રામજનો... Continue Reading →

પથ્થર વાગવાની પીડાને બદલે અનેરું આત્મસુખ અનુભવું છું.

ઉદ્યાનમાં ઊગેલા આંબાની દયા ખાતા આસોપાલવે કહ્યું, ‘અરે, તારી તો કેવી દુ:ખી હાલત છે ! મને થાય છે કે દુનિયામાં તારા જેવું બદનસીબ બીજું કોઈ વૃક્ષ નહીં હોય. તું માણસજાતને મિષ્ટ, મધુર કેરીનું ફળ આપે છે અને એ લેવા માટે માણસો તારા પર પથ્થરમારો કરે છે.' વાત એવી હતી કે આંબાના વૃક્ષ ૫૨ કેરી આવતી... Continue Reading →

સાધનાની નદીઓનો સંગમ સંવત્સરીરૂપી સાગરમાં કરીએ !

આત્મશુદ્ધિ અને આરાધનાના સાત દિવસનો સરવાળો આજની ક્ષમાયાચનામાં છે. ક્ષમા આપવાની છે, ક્ષમા માગવાની છે. દિવાળીની બોણી, હોળીનો હારડો, ગુરુપૂર્ણિમાની દક્ષિણા, ભાઈબીજની ભેટથી ય આ અધિકી ભેટ છે. અહમના પહાડને આજ ગાળી નાખવાનો છે. આત્માને ક્ષમાના તાપે તપાવવાનો છે, ને માત્ર મિત્ર સાથે, સ્નેહી સાથે સુવાણી ક્ષમાપના કરવાની નથી, આજે આપણા દ્વેષીની, પ્રખર વિરોધીની, અને... Continue Reading →

આજે પર્વાધિરાજ પર્યુષણના મર્મને પામીએ !

પર્વ એટલે તહેવા૨. પર્વ બે પ્રકારનાં હોય છે : એક લૌકિક પર્વ, બીજું આધ્યાત્મિક પર્વ. લૌકિક પર્વ સ્થૂળ આનંદ અને ક્ષણિક સુખ માટે હોય છે. આધ્યાત્મિક પર્વ સૂક્ષ્મ આનંદ અને શાશ્વત સુખ માટે હોય છે. પર્વોનો ઉગમ મૂળમાં સાર્વજનિક હોય છે. આપણે એને સાંપ્રદાયિક બતાવવાની ચેષ્ટા કરીએ છીએ. ફરી એનો સમષ્ટિમાં પ્રસાર કરીએ, તો એ... Continue Reading →

દાનની વાત સાંભળતાં કંજૂસના કાનબહેરા થઈ ગયા !

સ્વામી વિવેકાનંદનાં વ્યક્તિત્વ અને વ્યાખ્યાનોના ઊંડા પ્રભાવને પરિણામે ખ્રિસ્તી ધર્મગુરુ સેમ્યુઅલ ઇચમંડની પુત્રી માર્ગારેટ ઇ. નોબલ ‘ભગિની નિવેદિતા' બન્યાં અને સ્વામી વિવેકાનંદે પહેલાં ઇંગ્લૅન્ડમાં અને એ પછી ભારતમાં એમને સેવાકાર્ય કરવાની સંમતિ આપી. ૧૮૯૮ની ૨૫મી માર્ચે હિંદુ ધર્મમાં દીક્ષા લીધી. એ સમયે ભારતીય સ્ત્રીઓ અતિ દીન-હીન અને અજ્ઞાન અવસ્થામાં જીવતી હતી, ત્યારે ભગિની નિવેદિતાએ પ્રેમ,... Continue Reading →

સ્વાગતનો હાર ફૂલનો હોય કે પગરખાંનો, તેથી ફેર શું ?

દેશનું પરિભ્રમણ કરતા સંત એક એવા ગામમાં આવી ચડ્યા કે જ્યાંના લોકો ઘોર અજ્ઞાની અને અતિ ઉપદ્રવી હતા. આ લોકોને થયું કે ગામમાં સંત પધારી રહ્યા છે, તો એમનું ઉચિત સ્વાગત કરવું જોઈએ. સ્વાગત કરવાનું તો નક્કી કર્યું, પરંતુ ગામના ઉપદ્રવી લોકોએ વિચાર્યું કે સ્વાગત એવું કરવું કે એને બરાબર યાદ રહી જાય ! ફરી... Continue Reading →

આ વિશાળ વડ પર ટેટાને બદલે નાળિયેર શોભે !

પરમ જ્ઞાની અને એટલા જ ગર્વિષ્ટ આચાર્યશ્રી અહંકારકેસરી અતિ મિષ્ટ ભોજન લીધા બાદ વિશાળ ઉદ્યાનમાં ઘૂમી રહ્યા હતા. રાજાએ પોતાના રાજ્યના આ પરમ વિદ્વાનને સુંદર ઉદ્યાન ધરાવતો વિશાળ આવાસ નિવાસને માટે ભેટ આપ્યો હતો. આચાર્યશ્રી બગીચામાં ટહેલવા નીકળ્યા અને આસપાસની નયનરમ્ય સૃષ્ટિને જોવા લાગ્યા. એમણે જોયું તો બાગમાં સુગંધી પુષ્પો હતાં, નાનકડી મજાની વેલો ૫૨... Continue Reading →

ક્રાંતિકારીઓ માટે ફાંસીનો ફંદોરેશમની દોર જેવો હતો !

ભારતના સ્વાતંત્ર્યસંગ્રામના ઇતિહાસમાં જલિયાંવાલા બાગની ઘટનાએ દેશની પ્રજાને જગાડી અને એના વિરોધમાં પ્રચંડ રાષ્ટ્રીય ચેતના પ્રગટ થઈ. એ સમયે અમૃતસરની પાંચેક ફૂટ ઊંચી દીવાલની વચ્ચે આવેલી અને એક જ પ્રવેશદ્વાર ધરાવતી વિશાળ ખુલ્લી જગા ‘બાગ’ને નામે ઓળખાતી હતી. હકીકતમાં ત્યાં કોઈ બાગ નહોતો અને આ જગા ૫૨ એક સાંકડી ગલી મારફતે પ્રવેશી શકાતું હતું. અહીં... Continue Reading →

Proudly powered by WordPress | Theme: Baskerville 2 by Anders Noren.

Up ↑